Piše: Bratislav Bato Medojević 27. 12. 2013.
U podgoričkoj Galeriji Centar, sredinom decembra, otvorena
je izložba vajarskih radova i instalacija, profesora FLU u Cetinju, Milivoja
Babovića. Djela ovog vajara najvećim djelom čine, poput plaketa, minijature bareljefa u terakoti i patiniranom
gipsu, što u ove pretprazničke dane daje jasne naznake da je izložba
komercijalnog karaktera, posebno iz razloga što je u ovo vrijeme organizovanje
izložbe prava privilegija za umjetnika. Na jednom od najvećih zidova ove
galerije postavljena je instalacija za koju se može reći da predstavlja moto
ove izložbe. Instalaciju čini zakačena na zidu stona metalna mengela sa
učvršćenom grafitnom olovkom u njoj, iz koje vodi linija izvedena u potpis
autora.
Kao eklektik Milivoje je pod uticajem mnogih umjetnika i
pravaca modernizma. On se ne bavi suštinskim značenjima tuđih ostvarenja već
uzima i zadržava se na efektima i naturalnoj likovnosti površine koja ponekad
zalazi i u slikarsku problematiku, što je najviše prisutno u patiniranju, ali i
organizovanju kompozicije na reljefima.
Po ispoljenoj likovnosti naročitu pažnju pružaju bareljefi
rađeni otiskom u glini sa drvenim predmetima, poneđe dopunjeni šrafurama izvučenim
oštricom metala, koje su površini dale različitost fakture u konstruktivno organizovanoj
kompozicij. Na drugoj strani su otisci postignuti sa dijelovima raznih predmeta
i pravougaonih metalnih profila, te je tehnički sadržaj u postavci reljefa
zadržan je na mehaničkim mogućnostima. Ova mehanicistička tehnika je imala
primat u vrijeme klinastog pisma u Maloj Aziji, odakle vode porijeklo i pečati,
a čije blagodeti i danas koriste grafičari. Ona je uvod i u keramički
industrijski dizajn. Radi upoznavanja strukture materija i njine likovnosti,
kao i dejstva otisaka, te njihov najprostiji prenos u pozitiv gipsa, u mnogim osnovnim
školama Evrope se izvodi ova praktična nastava, osim kod nas.
Kod ovih reljefa se naslućuje da je autor svojim promišljanjima htio, poput mikroskopa, simbolički zaći u važnost strukturalnog sadržaja tvari, čiji prirodni sediment fragmentalno objašnjava, ali to radi bez suštinski jasnog koncepta, pa se može reći da su ovi razasuti fragmenti bez želje da se okupe oko neke suštine.
Ovo otiskivanje predmeta na površinu gline, u katalogu
izložbe, uvodničar Milica Radulović je okarakterisala kao: „jedan gotovo
filozofski proces“, koji veže za intiutivnost umjetnika.
Skulpture su u zanemarivo malom broju zastupljene na ovoj
izložbi; i dio su lošije priče, koja se teško može povezati sa prethodnim
radovima ovog umjetnika.
No comments:
Post a Comment